Jedno z najstarszych ziół na świecie budzi kontrowersje
Kolendra to jedna z najstarszych przypraw na świecie, której używa się od tysiącleci w kuchni i medycynie. Jej nasiona znaleziono w grobowcu faraona Tutanchamona. Dziś budzi skrajne emocje – jedni ją uwielbiają, inni nie mogą znieść jej smaku. Co ciekawe, niechęć do niej może mieć podłoże genetyczne. Wiele osób posiada wariant genu sprawiający, że smak liści kolendry kojarzy im się z… mydłem.
Czytaj także: To najlepszy owoc do naturalnego oczyszczania jelit. Kilogramy lecą w dół
Na co pomaga kolendra? Właściwości zdrowotne, przeciwwskazania i zastosowanie
Badania naukowe pokazują, że regularne spożywanie tej rośliny może pomóc zmniejszyć stany zapalne, które prowadzą do poważnych chorób, takich jak cukrzyca, schorzenia serca czy choroby autoimmunologiczne. „Ze względu na właściwości ekstraktu z kolendry, to zioło może być uznane za wartościowy produkt w walce z otyłością, zespołem metabolicznym i cukrzycą” - stwierdzili włoscy naukowcy w badaniu z 2023 roku. Kolendra, bogata w witaminę C i przeciwutleniacze, może pomagać w obniżeniu poziomu cukru we krwi oraz wspierać zdrowie psychiczne. Jedno z badań sugeruje, że kolendra może być skuteczna w łagodzeniu objawów lęku – choć potrzeba więcej badań, by potwierdzić ten efekt u ludzi.
Warto jednak pamiętać, że tak jak każde zioło, kolendra może wywoływać reakcje alergiczne, a jej spożywanie powinny skonsultować z lekarzem osoby przyjmujące niektóre leki.
Do czego stosuje się kolendrę?
Kolendra to nie tylko aromatyczna przyprawa, która wzbogaca smak dań kuchni azjatyckiej, meksykańskiej czy bliskowschodniej. Jej liście i nasiona wykorzystywane są do przygotowania sałatek, sosów, marynat czy popularnego guacamole. Kolendra doskonale komponuje się także z rybami i mięsem. W lecznictwie naturalnym używa się jej, by wspomagać trawienie i łagodzić dolegliwości żołądkowe.
Czytaj także: To roślina, która pomaga na grypę, zwalcza bakterie i grzyby. Naukowcy potwierdzają
Artykuł ma charakter informacyjny. Nie stanowi porady medycznej i nie zastąpi wizyty u specjalisty.
Źródło: doz.pl, Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, independent.co.uk
